خدایا من گناهی نکرده بودم که اینک قلبی شکسته در سینه دارم
گناه من چه بود که بازیچه دست این و آن بودم
هر که آمد بر روی قلبم پا گذشت و رفت و حتی پشت سرش را هم نگاه نکرد!
خدایا چرا در این روزها باید در حسرت عشق و محبت باشیم ، عشقی که تو در وجود همه قرار دادی و احساسی که همه بتوانند عاشق شوند !
خدایا نمیدانم میدانی در این زمانه همه با احساس عشقی که به آنها دادی قلبها را میشکنند و خیانت میکنند
خدایا نمیدانم میدانی که عشقی که تو آفریدی دیگر آن زیبایی و وفاداری را ندارد؟
خدایا نگاهی کن به عاشقان واقعی ، ببین حال آن ها را ، بگو که چه بر سر عشق آمده ؟

یک نفر کنار جاده..............توی دلواپسی مونده

روزی که به مردی برخوردی

و با پیچش موهایت شعر بسازد

روزی که به مردی برخوردی

که قادرت کند - مثل من -

...

با شعر حمام کنی

سرمه بکشی

و موهایت را شانه کنی

من که می گویم: تردید نکن

با او برو

مهم نیست مال من باشی یا او

مهم این است مال شعر باشی

بلا تکلیفم و دلسرد فقط فکری به حالم کن
اگه یک لحظه بد بودم ازم بگذر حلالم کن
تو هر اوضاع و احوالی فقط خوبی بهت کردم

تو ی سختی و دلتنگی کجا دیدی ولت کردم
دلت خواسته ازم رد شو نمیخوام حبس من باشی

واسه دونستن قدرم باید یه قدری تنها شی
تو این تنهاییا فعلا بهونه ات رو نمیگیرم
تا تکلیفم نشه روشن دیگه واست نمییمرم

دیگه بعد تو میدونم که فلبم سرد و متروکه
حالا حتی دل ساده ام به رفتار تو مشکوکه
به چشمای خودم شاید به تو که شک نمیکردم
سر لجبازی ام باشه دیگه دورت نمیگردم

واسه تو مثل من شاید توی دنیا فراوونه
ولی هیشکی شبیه من مگه قدر تو میدونه
دیگه حرفی نزن با من نزار بدتر بشه حالم
دارم میمیرم و از این که تنها نیستی خوشحالم

کی گفته چون ولم کردی من از دست تو دلگیرم
نباشی من نمیتونم منم بعد تو میمیرم

دل سرد تو هم اخر منو راضی به مرگم کرد
ولی هرجا برم میگن فلانی رفت و ترکم کرد
هنوزم گوشه قلبم تو تنها فرد محبوبی
میتونم حس کنم از دور که هر جایی گلم خوبی
تو دوسم داری میدونم یه روز دست تو رو میشه
میدونم رابطه ات با من یه روزی زیر و رو میشه

تو که رفتی خداهمرات ولی تنها شدی برگرد
سراغ اون که شبهاشو فقط با یاد تو سر کرد
اونی که ظاهرا انگار زیادی از سرش بودی
ولی تنها نجابتت دعای هر شبش بودی

واسه تو مثل من شاید توی دنیا فراوونه
ولی هیشکی شبیه من مگه قدر تو میدونه
دیگه حرفی نزن با من نزار بدتر بشه حالم
دارم میمیرم و از این که تنها نیستی خوشحالم

(مجیدخراطها)

حکایت ما آدم ها ..
حکایت کفشاییه که ..

اگه جفت نباشند ..
هر کدومشون ..
هر چقدر شیک باشند ..

هر چقدر هم نو باشند تا همیشه ..
لنگه به لنگه اند ..
کاش ...
خدا وقتی ادم ها رو می آفرید ..

جفت هر کـَس رو باهاش می افرید ..
تا این همه آدمای لنگه به لنگه زیر این سقف ها ..
به اجبار خودشون رو جفت نشون نمی دادند ...

ارزویی است مرا در دل

که روان سوزد و جان کاهد

هردم ان مرد هوسران را

با غم و اشک و فغان خواهد

به خدا در دل و جانم نیست

هیچ جز حسرت دیدارش

سوختم از غم و کی باشد

غم من مایه ی ازارش

شب در اعماق سیاهی ها

مه چو در هاله ی راز اید

نگران دیده به ره دارم

شاید ان گمشده باز اید

سایه ای تا که به در افتد

من هراسان بدوم بر در

چون شتابان گذرد سایه

خیره گردم به در دیگر

همه شب در دل این بستر

جانم ان گمشده را جوید

زین همه کوشش بی حاصل

عقل سر گشته به من گوید

زن بد بخت دل افسرده

ببر از یاد دمی او را

این خطا بود که ره دادی

به دل ان عاشق بد خو را

ان کسی را که تو می جویی

کی خیال تو به سر دارد

بس کن این ناله و زاری را

بس کن او یار دگر دارد

لیکن این قصه که می گوید

کی بنرمی رودم در گوش

نشود هیچ ز افسونش

اتش حسرت من خاموش

می روم تا که عیان سازم

راز این خواهش سوزان را

نتوانم که برم از یاد

هر گز ان مرد هوسران را

شمع ای شمع چه می خندی؟

به شب تیره ی خاموشم

به خدا مردم از این حسرت

که چرا نیست در اغوشم

(فروغ فرخزاد)

دلــتـــنـــگــی پـــــیـــچـــیــده نــــیـــســـتـــــ . . . !


یـــــکــــ دل . . . ! یـــــکـــ آســـمــــان

یـــــکــــ بــــغـــض

و آرزو هــــای تــــــرکـــــ خـــــورده

"دوســـتــت دارم

(0017)

رفتم زیر خاک و آب گل آلود به من رسید
ریشه کردم و همه برگهایم خشکید
و این آخرین غروب من بود
برای کسی که صدها بار طلوع کردم